Ieder dorp zijn eigen zuil en zijn eigen school. Dat is het traditionele beeld van het vaderlandse onderwijs. Maar tijden veranderen. De terugloop in de leerlingenaantallen maken het voor de kleine scholen steeds lastiger om zelfstandig overeind te blijven. Kleine kernen, zoals bijvoorbeeld Vilsteren, hebben hun school al uit het dorpsbeeld zien verdwijnen, nadat ze onder het minimaal vereiste aantal leerlingen waren gekomen. Ook de sterk stijgende kosten zijn een bron van zorg. Daar komt nog een maatschappelijke ontwikkeling bij: de afnemende belangstelling voor de kerk. Dat maakt dat veel ouders steeds minder vaak kiezen voor een basisschool op grond van hun levensovertuiging, maar veel meer op praktische gronden, zoals de afstand naar de school en de kwaliteit van het gegeven onderwijs. Door deze ontwikkelingen wordt het ook in Nieuwleusen logischer om de verschillende basisscholen samen onder één dak te brengen.

De gemeente Dalfsen heeft bij monde van wethouder Jan Uitslag verschillende mogelijkheden gepresenteerd hoe zo’n gemeenschappelijk gebouw er zou kunnen uitzien. Nog geen grote uitgewerkte tekeningen van architecten, maar wat losse schetsen om de reacties te peilen.

De wethouder steunt deze ontwikkeling. Twee scholen (de Zaaier en de Wegwijzer) zijn dringend aan renovatie toe en een derde (de Tweemaster) vraagt forse investeringen om de luchtkwaliteit aan de moderne eisen te laten voldoen. Dat kost veel geld en roept de vraag op of dat wel verstandig is.

De gemeente Dalfsen heeft er financieel belang bij: twee van de basisscholen zijn aan renovatie toe en dan rijst al gauw de vraag of de daartoe benodigde gelden ook op een andere en betere manier kunnen worden besteed. Zo werd de basis gelegd voor de gedachte om de drie basisscholen onder één dak te vestigen. Met behoud van ieders eigen identiteit, uiteraard, het blijft Nederland.

Er zal nog veel water door de Vecht gaan voordat het zover is, maar de gevraagde reacties zijn overwegend positief. Veel aanwezigen zien de voordelen wel, bijvoorbeeld als het gaat om naschoolse opvang of de saamhorigheid in het dorp. Al blijven er ook wel vragen. Is de gekozen locatie nabij De Spil de beste keuze? En hoe veilig is het voor overstekende kinderen? En is deze vorm van schaalvergroting wel wenselijk? Vragen die nog niet meteen hoeven te worden beantwoord, want voor het zover is zijn we alweer een paar jaar verder.

Auteur: Wim de Jonge