Vorig jaar werd de 51-jarige Gerrit Henk Hutten uit Rheeze (gemeente Hardenberg), negende op de WK tijdrijden voor masters in de klasse 50 plus. “Mijn doel is dit jaar om daar podium te rijden.” Het WK is in Oostenrijk in Sankt Johann. “Er komen daar wel 3500 wielrenners van allerlei klassen en landen bijeen. Het is een geweldig spektakel.” Van 20 augustus tot en met 25 augustus zijn daar diverse wedstrijden. Gerrit Henk komt er voor de tijdrit. “Het is 19 km en gaat een beetje op en neer. Ik moet geen bergen hebben, daar ben ik te zwaar voor.”
In het dagelijks leven is Gerrit Henk druk met zijn andere grote passie. Hij is beheerder van het Total Outdoor Vechtdal. “Dat is ook heel erg leuk en daar verdien ik mijn geld mee. Het is daar vaak druk in het weekend en dat botst weleens met wedstrijden die er in het weekend zijn. Werk gaat wel voor, al is het soms wel jammer dat je ergens niet aan mee kunt doen.”
Gerrit Henk vindt wielrennen prachtig en vooral tijdrijden is voor hem het ultieme wielrennen. “Tijdrijden is afzien in eenzaamheid,” zegt hij met een grote glimlach. Tijdrijden is alleen fietsen, tegen de wind in of met de wind mee. Voor kenners: Gerrit Henk is van de grote molen (58-11). Als die goed rond gaat dan gaat het goed. “Ik moet het wel hebben van lange rechte stukken, veel bochten ligt me niet.” Vorig jaar organiseerde zijn eigen vereniging HWV in bijna zijn eigen achtertuin het NK tijdrijden voor masters (40+, 50+, en 60+). “Dat was voor mij veel te veel draaien en keren.” Gerrit Henk eindigde op de ondankbare vierde plek. Op zich ook niet vreemd wanneer je als organisator ook nog alle dranghekken moet neerzetten. Dat is ook niet bepaald de beste voorbereiding.
Andere manier van trainen
Gerrit Henk heeft wel gemerkt dat het trainen heel anders is dan vroeger. “Vroeger was het kilometers maken. Nu zit er veel meer kwaliteit in de trainingen. Ik heb nu ook een trainer, Jelmer Benjamins uit Elim, die me al een paar jaar helpt. Vandaag moest ik bijvoorbeeld vijf keer vijf minuten volle bak rijden met elke keer vier minuten rust. Daar word je beter van. En ook het materiaal is veel en veel beter geworden. Ik kom nu op zo’n 350 km per week. ” De mannen zitten gestroomlijnd op de fiets. Geen haartjes op de benen, en om het lijf zit een groot “condoom”. De sokken zitten strak, er mag absoluut niks wapperen.
Dure fietsen
Er zullen weinig standaard fietsen aan het vertrek staan. Het zijn allemaal aerodynamische fietsen, allemaal perfect afgesteld. Dichte achterwielen of wielen met vier spaken, het is allemaal aanwezig. Om die misschien wel ene seconde tussen winst en verlies. Ze hebben allemaal een leuk prijskaartje, waar je een aardige auto van kunt kopen. Het zijn bijna halve vliegtuigen. Was vroeger 53 en 54 tandjes voor al heel wat, nu draaien ze gewoon 58 voor een 11 achter. Gerrit Henk heeft al enkele tijdritjes gereden. In Lemmer was hij pas geleden de snelste. “Mooi parcours, vierkantje, precies op mijn lijf gesneden. Nu zorgen dat ik heel blijf, want een valpartij kan maar zo roet in het eten gooien.”
Auteur: Bart Nijstad